کـارنـامه نــور (زندگینامه امام خمینی)

 

فصل اول از ولادت تا وفات

 

4. هجرت به قم  ( ادامه ی بخش دوازدهم )

 

امام خمینی نیز پس از گذراندن ایام نوروز در خمین، آماده هجرت به قم17 شد تا دوستان فاضل و هم‏درسهای خود را اینک در قم ببیند و راهی را که از خمین و اراک آغازیده بود، در آنجا به مقصد رساند. در کتاب "گنجینه دل" می‏خوانیم:

آیة اللّه خلخالی از امام نقل می‏کند که فرمودند: "پس از حرکت آقای حائری از اراک، به قرآن تفال زدم، این آیه آمد: مِنْها خَلَقْناکُمْ و فیها نُعیدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُم تارَةً اُخْری؛ شما را از خاک آفریدیم و بدان باز می‏گردانیم و از آن بار دیگر بیرون می‏آوریم."

پیش خود گفتم که نشو و زندگی و مرگ ما در قم خواهد بود.

تاریخ ورود امام خمینی به قم، نوروز سال 1300 هـ.ش، مطابق با رجب المرجب 1340هـ.ق است. در آنجا بدون اتلاف وقت پایه‏های اجتهاد را یک یک پیمود. تتمه مباحث کتاب مطوّل را نزد مرحوم آقا میرزا محمدعلی ادیب تهرانی آموخت و دروس سطح را از محضر مرحوم آیة اللّه محمدتقی خوانساری و بیشتر نزد مرحوم آیة اللّه سیدعلی یثربی کاشانی فراگرفت. پس از گذراندن سطح به آرزوی دیرینه خود دست یافت و هر روز صبح چشم به سیمای موسس حوزه علمیه قم، حضرت آیة‏اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی می دوخت دروس سطح تا سال 1345 هـ.ق. روز و شب او را به خود مشغول می‏داشت و از پس تا دو سال خارج فقه و اصول مرحوم حائری یزدی را شرکت می‏کرد؛ تااین که در سال 1355 هجری قمری استاد امام و موسس حوزه قم، رخ در نقاب خاک کشید و به دیار افلاکیان کوچید.

                                                                                                                                  ادامه دارد ...

منبع متن : تبیان ... منبع عکس‌ : سایت شهید آوینی